چند گلی؛ آمبری: گروه گسترده‌ای از بوهای وانیلی و حیوانی همراه با بوی گل‌ها و چوب‌های متفاوت؛ چوب: عطر چوب‌های معطر، به ویژه صندل و سدر، چرمی: خانواده‌ای از رایحه‌های دارای رگه‌هایی از بوی عسل، تنباکو، چوب و قطران چوب که یادآور چرم هستند؛ قبرس: شامل رایحه‌هایی متشکل از ترنج، خزه بلوط، پچولی و ماده معطری که از لادن به دست می‌آید؛ فوژه: به معنای سرخس در زبان فرانسه، و ساخته شده بر اساس رایحه‌های اسطوخودوس، کومارین (ماده‌ای معطر با بوی وانیل) و خزه بلوط. بسیاری از عطرهای مردانه به این خانواده متعلق هستند.از سال 1945 نیز به علت پیشرفت در صنعت عطرسازی، گروه‌های دیگری به این دسته بالا اضافه شده‌اند، شامل: گل‌های درخشان، سبز، اقیانوسی / اوزونی، لیمویی یا میوه‌ای، گورماند / اومامی (با رایحه خوراکی‌ها یا دسر).یونانیان و رومیان عطر را از مصریان گرفتند. نزد کرتیان نیز محبوب‌ترین گل‌ها سوسن و رز بود. اما وقتی آن را به خودش می‌زد بویی شبیه آب پیاز داشت! پس این واکنش پوست شماست که ملاک است نه جیب شما! این شاید نکات مفیدی در این زمینه باشد. مطمئناً دیدگاهشما نسبت به استفاده از عطر و ادکلن عوض خواهد شد.چرا گفتیم سازگاری با بدن شما؟ عبارت دقیق‌تر “سازگاری با پوست شما”ست . باز هم بسیاری از مردم طرز استفاده غلطی از ادکلن و عطرها دارند.آنها را به لباس خود می‌زنند! نمی‌دانم شاید عطرهایی مخصوص لباس هم وجود داشته باشد ولی مساله این است که عطر باید روی پوست جواب بدهد. ما دکتر پوست نیستیم ولی به تجربه بیشتر ما دریافته‌ایم که پوست افراد با یکدیگر متفاوت است. شاید بوی بدن افراد مانند خطوط سرانگشتان مخصوص همان فرد باشد. بنابر این هر عطری احتمال دارد روی پوست افراد مختلف، واکنش‌های شیمیایی متفاوت و در نتیجه بازتاب مختلفی داشته باشد. این در اصطلاح علمی یعنیPH و میزان اسیدی بودن یا قلیایی بودن پوست سال ۱۷۳۲ فارینا این محصول را به عنوان داروی بیماری های مختلف از جمله معده درد تا خونریزی روده به بازار عرضه کرد.در میانه قرن هجدهم، پس از پایان جنگ هفت ساله میان پروس و بریتانیا از یک سو و اتحادی از فرانسه و اتریش و روسیه از سوی دیگر، سربازان فرانسوی، اتریشی و روسی و بریتانیایی بطری های "آب ستودنی" را به کشورهای خود بردند و بازاری جهانی برای آن پدید آوردند. فرانسوی ها، آن را "ادوکلن" نامیدند.ادوکلن در قرن هجدهم موارد استفاده مختلفی داشت: در آب استحمام ریخته می شد، باشراب مخلوط می شد، همراه با قند خورده می شد، به عنوان ماده شستشوی دهان، تنقیه، یکی از ترکیبات ضماد مورد استفاده قرار می گرفت و مستقیم تزریق می شد و...سرانجام فارینا، فرمول این "آب" را به لئونس کولاس فروخت. کولانس هم در سال ۱۸۶۲ این فرمول را به راجر گاله فروخت که امروزه حق قانونی بر ادوکلن فرانسوی راداراست. چند تن از اعضای توان نام برد. این روغن ها از سرتاسر جهان فراهم می شوند. چوب سندل که بسیار گران نیز هست از هندوستان، گل های رز از بلغارستان، آفریقای شمالی و فرانسه و ...، نمونه محصولات حیوانی نیز مشک (مشک از غده کوچکیدر نزدیک آلت تناسلی آهوی مشک زای نر) و بیدستر (بیدستر از ترشحات حیوانی شبیه به خز به دست می آید) هستند. از آن جا که تقاضا برای مصرف عصاره ها روز به روز افزایش می یابد، برای همین عطرهای صنعتی به طور روزافزونی جای عطرهای طبیعی را می گیرند.قبل از این که یک عطر الکلی در شیشه بسته بندی و به بازار ارایه شود، باید مدتی نگهداری شود و این زمان به خاطر آن است که اگر چربی و یا نوعی از مواد اولیه در عطر وجود داشته باشد، رسوب داده و جدا شود. این زمان دو ماه به طول می انجامد. عطرهای الکلی بهتر است در ظروف شیشه ای نگهداری شوند و از ورود هوا و نور در آنها جلوگیری شود. ترکیبات دیگری که در عطرها بکار می روند،